FRAZA nr 1-2 (119-120) 2023

DPT SOPOT 2022

 

Każdy plan rozpostarcia skrzydeł lub płetw

kończy się w szufladce

 

trzecie piętro mały balkon

kilka metrów kwadratowych podłogi

okno z domyślnym widokiem na morze

 

w tej okolicy łapiesz albo zapalenie

rozcięgna podeszwowego na plaży

albo Covid w stołówce

 

nie masz zdrowia i weny więc

studiujesz Tamarę Łempicką

 

zwiedzasz z nią Warszawę Moskwę

Petersburg Lozannę Wenecję

Paryż Kalifornię Nowy Jork

w końcu Meksyk

i łapiesz się na tym

że Moskwę przekreślasz

 

choć wiesz że to ona ciebie przekreśliła

 

i nie wysuwasz nosa ze swojej szufladki

bo w szufladce obok czuwa inna artystka

wizualna która może donieść

bolszewikom

o twojej gorączce

co zalewa świat

i gore.

 

 

 

 

PEWNEGO DNIA WOJNY

 

Poeta Andruchowycz zesłał poetę Brodskiego

w lodowatą otchłań oceanu

(kto pierwszy powiedział że piekło jest żarem?)

 

dźwięki Karbido strącały słowa i je wywyższały

(w muzyce nisko i wysoko może znaczyć to samo)

 

a gdyby Brodski nie był Ukrainofobem

w tej historii odrazy

historii zachwytu

która zapisze złą pamięć

i dobrą?

 

o ile wciąż będzie historia.

 

 

 

 

NIE JESTEM WSZECHMOGĄCA, PANIE

 

Nie jestem wszechmogąca, panie

 

lecz śnię o tym od lat

 

a mordercy wciąż krążą i warczą na szosach

bez opamiętania

nie mogę im nawet napluć na ich pyszny ogon

 

nie jestem wszechmogąca, panie

bakterie i wirusy włażą w każdy zakamarek

mam je w płucach gardle uchu i w oku

ślepnę

słyszę chrzęst maszynerii kosmosu

 

nie jestem wszechmogąca, panie

nie wstrzymuję kul w karabinach

i wyrzutniach rakietowych

nie utrącam podniesionej ręki

stalinów hitlerów putinów

 

nie jestem wszechmogąca, panie

jestem bezsilna obolała i nieużyta

jak ty

 

różni nas przywilej śmierci.